هنوز مینویسی؟

شنبه عصر رفتم ارایشگاه بعد از کلی وقت تایه کم روحیه ام عوض بشه، فریبا جون خیلی دختر خوبیه کلا برای من ارایشگاه رفتن انگاررفتن به خونه یه دوست هست، چند بار سراغموگرفته بود وقتی حالم  بدبود،بعد از دوماه رفتم پیشش قبلش ارایشگاه رفته بودم ولی شهرهمسر نبودم. کلی خوشحال شد از دیدنم.وقتی فهمید حالم بدهست و نمیتونم غذا درست کنم ادرس یه خانومی رو داد که غذای خونگی درست میکنه هزینه زیادی هم نمیگیره همسر موافقه که بدیم این خانوم برامون اشپزی کنه ولی من دلم راضی نمیشه از وقتی که باردار شدم وسواس زیاد هم گرفتم.

بعداز ارایشگاه باهمسررفتیم سیرابی گرفتیم من به زور خوردم گفتم شاید حالم تغییر کنه یه ذره میخورم ده دور دور خودم میچرخیدم واقعا از گلوم پایین نمیرفت، فرداش دوباره حالم خوب نبود.یعنی هیچی...

دیروز عصر نوبت دکتر داشتم ایندفه دیگه تمام حرفام رو نوشتم تا یادم بمونه، نمیدونم چرا دکترا اینقد عجله دارن اصلا نمیگن خب مریض پول داده حقش هست با خیال راحت با من حرف بزنه و منم با ارامش بهش جواب بدم، البته همه دکترا اینجوری نیستن. 

اینبار دکتر برام مکمل خارجی تجویز کرده، دیشب که اولیش رو خوردم صبح واقعا سرحال بیدارشدم امروزخداروشکر حالم خیلی بهتربود.

یه مشکل دیگه که برام به وجود اومده الرژیم هست که برگشته چند سال پیش رفتم یه دکتر خیلی خوب با یه دوره مصرف داروواقعا خوب شدم ، الان دکترم گفته میتونی اسپری که مصرف میکردی دوباره استفاده کنی مجبورم یه هفته ای استفاده کنم تا بهتر بشم ، گلوم هم زخم شده (جاییت سالمه؟؟) .

از مزایای نوشتن توی وبلاگ این هست که انگاریه عده دارن میبینن تورو،و تو باید پیشرفت کنی، اگه درجا بزنم خجالت میکشم بیام بنویسم قبل از اینجا یه کانال توی تلگرام داشتم دوسال اونجا مینوشتم اما اینجا خیلی فرق داره، قبلش هم یه دفتر دارم زمان عقد که بیشتر غم نامه هست، قبل تر ها هم بازم دفتر بود که دیگه ندارمشون، همسر چند وقت پیش پرسید هنوزم مینویسی گفتم اره، دیگه هیچی نگفت. 

الهی هر جا هستید دلتون اروم و گرم باشه