یادداشت های گیسو

بی نقاب مینویسم...آرامش آرزوی من است.

یادداشت های گیسو

بی نقاب مینویسم...آرامش آرزوی من است.

من می نویسم

سلام دوستای خوبم ممنون که به یادم بودین.

از چهارشنبه تا الان اتفاقای ناخوشایندی افتاد که ترجیح میدم رمزی بنویسم  و رمز هم فقط به دوستای وبلاگیم میدم.

اعتراف میکنم نوشتنش آزارم میده .

همسر فهمیده وبلاگ دارم و بهم گفته دیگه ننویس اما اینجا تنها جایی هست که حرفایی که نمیشه هیچ جا گفت رو نوشت.سعی میکنم راضیش کنم که گیر نده دیگه. باید یه کم مسائل امنیتی هم رعایت کنم.

الان حالم کمی بهتر هست به زودی مینویسم.

غیبت صغری

دوستای عزیزم یه مدت نیستم ولی زود برمیگردم با یه دنیا حرف